Leczenie iniekcyjne
Leczenie iniekcyjne, leczenie zastrzykami – na czym to polega?
W przypadku dolegliwości bólowych z układu mięśniowo-szkieletowego jedną z metod leczenia są iniekcje dostawowe i do tkanek miękkich okołostawowych. Istnieje wiele rodzajów zastrzyków: kwas hialuronowy, osocze bogaropłytkowe (PRP), „blokady”... co wybrać? Sytuacja wygląda w tym wypadku podobnie jak w życiu – na wszystko jest miejsce i czas. Wskazania do podaży tych trzech typów zastrzyków częściowo się zazębiają, częściowo zaś różnią. Co więcej, możliwe jest naprzemienne podawanie co jakiś czas np. PRP oraz kwasu hialuronowego. Z obserwacji klinicznych oraz opublikowanej literatury wynika także, że odpowiedź na dane rodzaje zastrzyków jest częściowo kwestią osobniczą – a zatem możliwe jest, że u Państwa lepszy skutek odniósłby inny rodzaj iniekcji, niż u podobnego pacjenta borykającego się z takim samym problemem. Podsumowując wszystkie te informacje, bardzo cieszymy się, że w Artromedical oferujemy Państwo szeroki wachlarz możliwości leczenia iniekcyjnego – a poniżej znajdą Państwo rozwinięty opis każdego z rodzajów zastrzyków oferowanych przez nas w ramach leczenia!
kwas hialuronowy
Jednym z leków iniekcyjnych o najlepiej dowiedzionym działaniu jest kwas hialuronowy. Jest to substancja która naturalnie występuje w płynie stawowym, jednak na skutek rozwoju choroby zwyrodnieniowej dochodzi do zmniejszenia jego ilości. Można to porównać do zbyt małej ilości smaru w zawiasie czy zbyt niskiego poziomu oleju w silniku.
Oprócz działania ściśle mechanicznego kwas hialuronowy pełni także wiele skomplikowanych biochemicznych ról, bezpośrednio przyczyniając się do dobrego funkcjonowania stawu. Dzięki podaniu do zmienionego chorobą zwyrodnieniową stawu jesteśmy w stanie przywrócić odpowiednią ilość dobroczynnego „smaru” i tym samym wspomóc funkcjonowanie stawu.
Iniekcja z kwasu hialuronowego najlepiej sprawdza się w przypadku nisko- lub średnio- nasilonej choroby zwyrodnieniowej, gdy pacjent nie kwalifikuje się jeszcze do leczenia operacyjnego lub nie chce poddawać się operacji. Niestety, z naszych obserwacji i z literatury naukowej wynika jasno, że im bardziej nasilona choroba podstawowa, tym mniejsze szanse na istotną i długotrwałą poprawę. Tym niemniej kwas hialuronowy jest bardzo cennym narzędziem w „arsenale” ortopedy, a my cieszymy się mogąc zapewnić Państwu w Artromedical także i ten sposób leczenia!
PRP
„Osocze bogatopłytkowe”, „PRP”, „zastrzyk z osocza” – część z Państwa być może spotkała się już z takim określeniem. Zastrzyk z osocza bogatopłytkowego jest to procedura o bardzo małym stopniu inwazyjności i bardzo niskim ryzyku powikłań, wykonywana w ramach standardowej pracy klinicznej Artromedical. Procedura jest wykonywana przy udziale lekarza i pielęgniarki, z zachowaniem wszelkich zasad bezpieczeństwa, aseptyki i w komfortowych warunkach. O co jednak w tym wszystkim chodzi, w jakich sytuacjach wskazane jest podawanie PRP i na jaki efekt możemy liczyć?
Na wstępie opiszmy, czym właściwie jest osocze bogatopłytkowe (z angielskiego PRP, Platelet-Rich-Plasma). Otóż we krwi każdego z nas krąży bardzo wiele tzw. elementów morfotycznych – wyróżniamy tu między innymi czerwone i białe krwinki oraz najbardziej nas dzisiaj interesujące płytki krwi. Nasi cisi bohaterowie pełnią w organizmie wiele ról – biorą udział w tworzeniu się skrzepu w obrębie rany, wydzielają setki rodzajów substancji chemicznych, stymulują gojenie się tkanek i wiele wiele innych.
Podstawą działania osocza bogatopłytkowego jest zwielokrotnienie siły działania wyżej opisanych płytek krwi poprzez wytworzenie z pobranej od pacjenta krwi koncentratu o kilkukrotnie wyższym stężeniu płytek niż we krwi. Osiągamy to poprzez odwirowanie krwi pozwalające nam na separację i tzw. frakcjonowanie różnych składników morfotycznych. Dzięki temu w strzykawce której zawartość będziemy następnie podawać pacjentowi w formie zastrzyku znajdują się przede wszystkim pożądane przez nas płytki krwi, ze znikomą ilością niepotrzebnych nam innych elementów morfotycznych krwi.
Uzyskany roztwór osocza bogatopłytkowego możemy następnie podać w tkanki miękkie (np. okolice przyczepu ścięgna Achillesa lub więzadła rzepki przy entezopatiach, boczną stronę łokcia przy „łokciu tenisisty” i wiele, wiele innych) lub dostawowo.
W przypadku podawania zastrzyku w tkanki miękkie naszym głównym celem jest stymulacja nieprawidłowo przebiegającego gojenia. Przykładowo, w przypadku przewlekłej choroby degeneracyjnej ścięgna, jego procesy naprawcze są znacznie zaburzone. Pobudzenie tych naturalnych procesów poprzez silny impuls regeneracyjny może stanowić punkt zwrotny, pozwalający na ponowne „opanowanie sytuacji” w obrębie naturalnych możliwości regeneracyjnych organizmu.
Przy podawaniu PRP do wnętrza stawu filozofia leczenia jest nieco odmienna – osocze bogatopłytkowe ma w tym wypadku przede wszystkim pozytywnie wpłynąć na zaburzoną homeostazę substancji znajdujących się w płynie stawowym. Podczas rozwoju choroby zwyrodnieniowej stawu czy w przewlekających się stanach zapalno-bólowych, dochodzi bowiem do rozregulowania „równowagi” m.in. pomiędzy czynnikami zapalnymi i uwrażliwiającymi nasze receptory bólowe; a budulcowymi i nadającymi płynowi stawowemu jego dobroczynne właściwości.
O ile PRP nie jest w stanie odbudować zniszczonych struktur wewnątrz stawu, a zatem nie posiada mocy np. „zrekonstruowania” uszkodzonej chrząstki stawowej; o tyle jego rolą jest przesunięcie wyżej opisanej chemicznej równowagi w korzystniejszą dla nas stronę. Pozwala to osiągać efekt przeciwbólowy oraz poprzez zmniejszenie stężenia niekorzystnych substancji także potencjalnie przedłużać czas optymalnego funkcjonowania stawu.
„blokady”
Leczenie iniekcyjne to także „blokady”, czyli połączone podanie sterydu i miejscowo szybkodziałającego leku przeciwbólowego (np. lignokaina, bupiwakaina). „Blokada” jest bardzo skutecznym leczeniem przeciwbólowym i przeciwzapalnym – co prawda nie wolno stosować jej zbyt często i zbyt wiele razy, ale w konkretnych wskazaniach stanowi nieocenioną pomoc. Wśród wskazań do podania możemy wymienić np.:
- chorobę zwyrodnieniową,
- miejscowy stan zapalny tkanek (zapalenie rozcięgna podeszwowego, „łokieć tenisisty” itp.),
- pomocniczo np. przy „zamrożonym barku”,
- przerost błony maziowej,
- nadmiernie nasilony stan zapalny stawu niezwiązany z infekcją,
- i wiele, wiele innych.